«Ο κ. Ανδρουλάκης πήγε να παίξει το παιχνίδι “της κουμπάρας ή της κουμπαριάς ή του κουμπάρου” και έπεσε στην παγίδα αυτού του παιχνιδιού», σχολίασε την Παρασκευή (12/12) στον ΣΚΑΪ, ο Παύλος Μαρινάκης, σημειώνοντας ότι έκανε λάθος και όταν κάποιος επιμένει στο λάθος σημαίνει ότι το κάνει με δόλο.

«δεν είναι κουμπάρος εκείνος ο μάρτυρας του Πρωθυπουργού, αλλά ήταν του πατέρα του, του αείμνηστου, πριν από πάρα πολλά χρόνια, άρα εδώ ήταν “οικογενειακή ευθύνη, της οικογενειακής ευθύνης”, αλλά εγώ να πω κάτι;», ο κυβερνητικός εκπρόσωπος.

Επιπλέον, συμπλήρωσε ότι «Όπως θεωρώ ότι δεν είναι σοβαρή πολιτική κατηγορία το ότι κάποιος που μπορεί να είναι σοβαρά ποινικά ελεγχόμενος, επειδή μπορεί να ήταν κουμπάρος του πατέρα σου ή και εσένα πριν από κάποια χρόνια, εσύ πρέπει να είσαι και εσύ ύποπτος ή ένοχος, έτσι αντίστοιχα, το γεγονός ότι ο κ. Ανδρουλάκης φαίνεται ότι είναι κουμπάρος με δύο εκ των εμπλεκομένων στις σημερινές συλλήψεις, ο ίδιος μάλιστα από ό,τι φαίνεται -το είπε και ο κ. Λαζαρίδης- αυτό δεν σημαίνει ότι εμείς θα πάμε και θα κατηγορήσουμε τον κ. Ανδρουλάκη ότι είναι το ίδιο πράγμα με αυτούς που συνελήφθησαν. Άρα, τουλάχιστον ας πάρει το μάθημα ο Πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ από τη σημερινή ημέρα, ότι πολιτική με οικογενειακή ή ευθύνη της κουμπαριάς δεν γίνεται. Εάν η όποια κουμπαριά συνεπάγεται και σχέσεις στην όποια παράνομη πράξη, αυτό είναι άλλη κουβέντα, έτσι; να μειώσουμε τις περιπτώσεις της Ελλάδας των “Φραπέδων”. Συμφωνώ απόλυτα σε αυτό. Για να το κάνουμε αυτό, γιατί ούτε εμένα μου αρέσει ούτε αυτή η εικόνα, ούτε αυτή η ρητορική, ούτε αυτό το ύφος αυτού του ανθρώπου, πολλώ δε μάλλον αυτά που διαβάζουμε ότι έχει κάνει. Και συγγνώμη που το λέω έτσι απλά και κυνικά, δεν θεωρώ ότι εκπροσωπούν ούτε το δικό μου κόμμα, ούτε κανένα κόμμα.».

Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος συμπλήρωσε ότι «Εγώ δεν θεωρώ, δηλαδή, ότι επειδή μπορεί να είναι κουμπάρος του Ανδρουλάκη, του όποιου κύριου Ανδρουλάκη, κάποιος, σημαίνει ότι το ΠΑΣΟΚ όλο εκπροσωπείται από τέτοιους ανθρώπους, ούτε η Ν.Δ.. Γιατί το λέω; Για να μην μας το κάνουν, γιατί δυστυχώς υποστήκαμε πολύ μεγάλη επίθεση «τσουβαλιάσματος». Μας είπαν, για παράδειγμα, ότι συγκαλύπτουμε λαθρέμπορους επί τη βάσει μιας θεωρίας συγκάλυψης πάνω σε ένα τραγικό δυστύχημα, αντί να συζητάμε για τα σοβαρά αίτια ενός τραγικού δυστυχήματος. Δεν βάλανε μυαλό, ενώ κατέρρευσε η συγκάλυψη και για τρεις μήνες μας λέγανε ότι είμαστε και εμείς μέλη, όλοι, όλο το κόμμα, μιας εγκληματικής οργάνωσης, επειδή κάποιοι «πονηροί», που όλοι έχουν πάει στον εισαγγελέα ή θα πάνε, αναλόγως την περίπτωση, παίρνανε λεφτά από τίμιους αγρότες, ενώ δεν έπρεπε να πάρουν. Εγώ γι’ αυτό το λέω, όχι για να συμψηφίσω, το αντίθετο. Η Ελλάδα του «Φραπέ» ανήκει στο παρελθόν και του κάθε, τέλος πάντων, παράνομου, πρέπει να πάει στη Δικαιοσύνη».