Η αλήθεια είναι πως πολλές φορές ξεχνάμε ότι και οι αθλητές είναι άνθρωποι. Ότι πίσω από τα τρόπαια, τις προπονήσεις, τις δηλώσεις και τις φωτογραφίες, υπάρχει ένας άνθρωπος που κουβαλάει πίεση, απογοητεύσεις, αμφιβολίες. Ένας άνθρωπος που πρέπει να διαχειριστεί όχι μόνο το αποτέλεσμα ενός αγώνα, αλλά και την ίδια του την ψυχολογία – πόσο μάλλον όταν πρόκειται και για ατομικό άθλημα. Αυτό δεν σκέφτηκαν όσοι έστειλαν ανεκδιήγητα μηνύματα στην Μαρία Σάκκαρη μετά την ήττα της στο τουρνουά του Τόκιο και η ίδια απάντησε δημόσια.

Τα χυδαία μηνύματα που έλαβε η Σάκκαρη και η απάντησή της

Αν και η Μαρία Σάκκαρη αποθεώνεται από πολύ κόσμο σε κάθε της αγώνα, αυτή τη φορά – ή καλύτερα και αυτή τη φορά – δεν κατάφερε να ξεφύγει από τη διαδικτυακή κακοποίηση.

Από το ότι είναι «άχρηστη» μέχρι «να πεθάνει» έγραψαν στην 30χρονη αθλήτρια του τένις όχι μόνο Έλληνες, αλλά και ξένοι ακόλουθοί της μετά την ήταν της από την Leylah Fernandez (με 2-0 σετ: 7-6, 6-4) στο τουρνουά του Τόκιο.

Και η Μαρία Σάκκαρη θέλησε να απαντήσει με όμορφο τρόπο σε αυτό το κύμα τοξικότητας.

«Συνήθως δεν το κάνω αυτό, αλλά ήθελα απλώς να μοιραστώ μερικά λόγια. Δεν υπάρχει πραγματικά κάτι να πω για τα μηνύματα που έλαβα μετά τον αγώνα μου – κάθε τενίστρια τα λαμβάνει σχεδόν κάθε μέρα. Αυτό που θέλω να πω είναι ότι ήταν μια δύσκολη σεζόν, σίγουρα κάτω από τις δικές μου προσδοκίες.

Δεν ήταν εύκολο να αποδεχτώ ότι, μετά από χρόνια αγώνων στο υψηλότερο επίπεδο, δεν βρίσκομαι εκεί που θα ήθελα αυτή τη στιγμή. Είμαι ευγνώμων για τους ανθρώπους γύρω μου και για τους θαυμαστές μου που συνεχίζουν να πιστεύουν σε μένα μέσα απ’ όλα αυτά.

Δεν ήταν η σεζόν που ήλπιζα, αλλά έρχονται καλά πράγματα. Και σε όλους όσοι με αμφισβητούν, ο στόχος μου δεν είναι να σας αποδείξω ότι έχετε άδικο, αλλά να αποδείξω στον εαυτό μου ότι έχω δίκιο. Τα λέμε το 2026», έγραψε η ίδια στην ανάρτησή της.

Είναι εύκολο να κρίνεις από την άνεση του σπιτιού σου, πίσω από ένα πληκτρολόγιο. Να πατήσεις ένα «send» γεμάτο θυμό, λες και η ήττα κάποιου επηρεάζει προσωπικά τη ζωή σου. Αυτό όμως δεν λέγεται «κριτική» – λέγεται τοξικότητα. Και η τοξικότητα δεν έχει καμία σχέση με τον αθλητισμό.

Η Σάκκαρη με την κίνηση της να δημοσιοποιήσει τα μηνύματα έκανε κάτι που ξεπερνά το άθλημά της. Έδειξε ότι η δύναμη δεν είναι μόνο στο γήπεδο, αλλά και στο πώς αντιμετωπίζεις την αδικία. Μίλησε χωρίς φωνές, χωρίς δράμα, απλά και ανθρώπινα. Και αυτό είναι ίσως η πιο δυνατή απάντηση σε έναν κόσμο που συχνά ξεχνά την ανθρωπιά του.

Οι αθλητές, όπως κι εμείς, έχουν καλές και κακές μέρες. Παλεύουν με το σώμα τους, με το μυαλό τους, με την πίεση να είναι πάντα «οι καλύτεροι». Όμως δεν μας χρωστούν τελειότητα. Μας χαρίζουν προσπάθεια, πάθος και αληθινά συναισθήματα – και αυτό είναι πολύ πιο σπάνιο από ένα τρόπαιο.

Η Μαρία Σάκκαρη δεν χρειάζεται να κερδίσει για να αξίζει τον σεβασμό μας. Τον έχει ήδη, γιατί τόλμησε να δείξει κάτι που πολλοί κρύβουν: ότι πίσω από το χαμόγελο και τα ρεκόρ, υπάρχει ένας άνθρωπος που νιώθει, πληγώνεται και συνεχίζει. Και αυτό, τελικά, είναι η πιο σπουδαία νίκη.

Την επόμενη φορά που θα βιαστούμε να κρίνουμε έναν αθλητή, έναν καλλιτέχνη, έναν άνθρωπο που τόλμησε να φανεί ατελής, ας θυμηθούμε κάτι απλό: κανείς δεν είναι τέλειος. Η προσπάθεια είναι αυτή που μετράει και αξίζει τον θαυμασμό μας.