Η τελετή δεν είχε καμία νομική ισχύ, αλλά χρησιμοποιήθηκε ως πρόσχημα για να νομιμοποιήσει τη σχέση εξουσίας που ο Ζουλκουρνίν και οι συνεργοί του είχαν επιβάλει πάνω στην ανήλικη.

Από την ανάδοχη φροντίδα στην κακοποίηση

Το δικαστήριο άκουσε πως η κοπέλα, γνωστή μόνο ως Άννα για λόγους προστασίας της ταυτότητάς της, είχε μεταφερθεί στην ανάδοχη φροντίδα της οικογένειας του Ζουλκουρνίν στις αρχές της δεκαετίας του 2000. Εκεί ξεκίνησε μια πορεία εκμετάλλευσης που θα διαρκούσε χρόνια.

Κατά τη διάρκεια της έρευνας αποκαλύφθηκε ότι η Άννα υπήρξε θύμα συστηματικής σεξουαλικής κακοποίησης από τουλάχιστον 18 άνδρες στην περιοχή του Μπράντφορντ. Οι εισαγγελείς μίλησαν για ένα δίκτυο «σε βιομηχανική κλίμακα», που λειτουργούσε ανενόχλητο για χρόνια, εκμεταλλευόμενο παιδιά εκτός οικογενειακού περιβάλλοντος.

Οι αρχές υποστήριξαν πως ο αριθμός των δραστών ενδέχεται να είναι πολύ μεγαλύτερος, καθώς πολλοί δεν ταυτοποιήθηκαν ποτέ και δεν οδηγήθηκαν στη δικαιοσύνη.

Η αρχή της αποκάλυψης

Η υπόθεση ήρθε στο φως το 2019, όταν η Άννα, πλέον ενήλικη, βρήκε τη δύναμη να απευθυνθεί στην αστυνομία και να καταγγείλει όσα είχε υποστεί. Η καταγγελία της πυροδότησε μια πολυετή αστυνομική έρευνα, με τη συμμετοχή ειδικών μονάδων για εγκλήματα κατά ανηλίκων.

Οι ερευνητές συγκέντρωσαν δεκάδες μαρτυρίες και αποδεικτικά στοιχεία που οδήγησαν στην απαγγελία κατηγοριών εναντίον οκτώ ανδρών. Μεταξύ αυτών, εκτός από τον Ζουλκουρνίν, περιλαμβάνονται οι Μοχάμεντ Ίμραν Άκραμ (42 ετών), Μοχάμεντ Σέζαντ Χουσεΐν (39), Μπασαράτ Χαλίκ (45), Γουάτζιντ Χουσεΐν (42), Μοχάμεντ Ναχίμ (39), Ναντίμ Άλι (39) και Σάφραζ Άχμεντ Λατίφ (40). Οι ποινές τους, αθροιστικά, φτάνουν τα 91 χρόνια κάθειρξης.

Η οργισμένη αγόρευση του δικαστή

Κατά την ανακοίνωση των ποινών στο Δικαστήριο του Μπράντφορντ, ο δικαστής Άχμεντ Ναντίμ απευθύνθηκε στους κατηγορουμένους με ιδιαίτερα σκληρά λόγια: «Καθένας από εσάς στέκεται εδώ επειδή συνέβαλε στην πρόκληση βαθιάς και διαρκούς βλάβης σε ένα παιδί που βρισκόταν σε απόγνωση. Εκμεταλλευτήκατε την ανάγκη της για στοργή και ασφάλεια για τη δική σας ικανοποίηση», είπε, τονίζοντας ότι «η αποτυχία των θεσμών –των γονέων, των κοινωνικών υπηρεσιών και της αστυνομίας– δεν μειώνει τη δική σας ευθύνη, αλλά περιγράφει το περιβάλλον μέσα στο οποίο δρούσατε».

Ο δικαστής χαρακτήρισε τη στάση του θύματος «πράξη θάρρους και αξιοπρέπειας», σημειώνοντας πως η ίδια «αναγκάστηκε να ξαναζήσει το τραύμα της για να αποδοθεί δικαιοσύνη».

Από τα 18 στα 23 χρόνια φυλάκιση

Ο Ράτζα Ζουλκουρνίν είχε αρχικά καταδικαστεί σε 18 χρόνια κάθειρξης για δέκα βιασμούς και εννέα επιθέσεις απρεπούς χαρακτήρα, ωστόσο η υπόθεση παραπέμφθηκε στο Εφετείο μετά από αίτημα της Εισαγγελίας, που θεώρησε την ποινή υπερβολικά επιεική. Το Εφετείο συμφώνησε και αύξησε την ποινή του στα 23 χρόνια, επιβάλλοντας παράλληλα διά βίου απαγόρευση επαφής με το θύμα και εγγραφή στο μητρώο δραστών σεξουαλικών εγκλημάτων.

Η αποτυχία των θεσμών

Κατά τη διάρκεια της δίκης, ήρθαν στο φως σοβαρές παραλείψεις των κοινωνικών υπηρεσιών και της τοπικής αστυνομίας. Παρά τις επανειλημμένες ενδείξεις ότι το παιδί κινδύνευε, κανένας μηχανισμός προστασίας δεν ενεργοποιήθηκε εγκαίρως.

Η παρουσία κοινωνικής λειτουργού στην τελετή του «γάμου» θεωρήθηκε από το δικαστήριο ένδειξη θεσμικής αποτυχίας. Ο δικαστής Ναντίμ δήλωσε πως «το παιδί εγκαταλείφθηκε από όλους όσοι είχαν καθήκον να το προστατεύσουν».

Η υπόθεση προκάλεσε αντιδράσεις σε ολόκληρη τη Βρετανία, με αιτήματα για αναθεώρηση των διαδικασιών αναδοχής και επιτήρησης ανηλίκων.

Η αστυνομία αποδίδει φόρο τιμής στο θύμα

Η επικεφαλής επιθεωρήτρια Βίκι Γκρίνμπανκ, που ηγήθηκε της έρευνας, χαρακτήρισε τη γενναιότητα της Άννας «ανυπολόγιστη».
«Περίμενε χρόνια για να δει τους ενόχους της να καταδικάζονται. Η υπομονή και η δύναμή της αποτελούν παράδειγμα για όλα τα θύματα κακοποίησης», δήλωσε.

Η ίδια υπογράμμισε ότι τέτοιες υποθέσεις είναι «εξαιρετικά πολύπλοκες και απαιτούν χρόνο», ωστόσο πρόσθεσε:
«Ανεξάρτητα από το πόσος χρόνος έχει περάσει, η αστυνομία θα συνεχίσει να ερευνά και να φέρνει τους δράστες ενώπιον της δικαιοσύνης».

Ένα μήνυμα δικαίωσης και ευθύνης

Η απόφαση του δικαστηρίου θεωρείται ορόσημο για την αντιμετώπιση της εκμετάλλευσης ανηλίκων στο Ηνωμένο Βασίλειο και ταυτόχρονα καμπανάκι ευθύνης για τις κρατικές δομές που απέτυχαν να προστατεύσουν ένα παιδί που τους είχε εμπιστευθεί η Πολιτεία. Η Άννα, σήμερα ενήλικη, έχει καταφέρει να ανακτήσει τον έλεγχο της ζωής της, αν και, όπως τόνισε ο δικαστής, «το τίμημα που πλήρωσε θα τη συνοδεύει για πάντα».