Με κάθε επισημότητα και λαμπρότητα πραγματοποιούνται και φέτος οι εορταστικές εκδηλώσεις “Ελευθέρια 2025”, για την 144η επέτειο απελευθέρωσης της Λάρισας από τον τουρκικό ζυγό. Φέτος, η εναρκτήρια εκδήλωση της επίσημης Δοξολογίας, που πραγματοποιήθηκε σήμερα Κυριακή, συμπίπτει με την ημερομηνία απελευθέρωσης της πόλης, 31 Αυγούστου 1881, ενώ οι εκδηλώσεις θα συνεχιστούν καθ’ όλη τη διάρκεια της ερχόμενης εβδομάδας.
Στον ιερό ναό Αναλήψεως του Σωτήρος, στη συνοικία Αβέρωφ, τελέστηκε την Κυριακή το πρωί η θεία λειτουργία σημαίνοντας και την έναρξη των εορταστικών εκδηλώσεων για την απελευθέρωση της Λάρισας και της Θεσσαλίας από τον Τουρκικό ζυγό.
Στη δοξολογία παρέστησαν μεταξύ άλλων ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας Δημήτρης Κουρετας, η γραμματέας της Αποκεντρωμένης Ρενα Καραλαριώτου, ο δήμαρχος Λαρισαίων Θανάσης Μαμάκος, ο βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ Βασίλης Κόκκαλης, ο βουλευτής της Νίκης στη Λάρισα Γιώργος Ρούντας, ο δήμαρχος Τεμπών Γιώργος Μανώλης και η αντιπεριφερειάρχης Λάρισας Μαρία Γαλλιού καθώς και εκπρόσωπου στρατιωτικών και αστυνομικών αρχών της πόλης
ΤΕΤΑΡΤΗ 3 Σεπτεμβρίου 2025 – Γήπεδο Νέας Πολιτείας (δίπλα από το Κολυμβητήριο)
Ώρα 6.00 μ.μ.
Φιλικός αγώνας ποδοσφαίρου παλαιμάχων-νέων από την ομάδα «Ομόνοια»
ΠΕΜΠΤΗ 4 Σεπτεμβρίου 2025 – Πλατεία Ελευθερίας (συνοικία Πυροβολικά)
Ώρα 9 μ.μ.
Μουσικο-χορευτικές εκδηλώσεις με παραδοσιακούς χορούς
ΣΑΒΒΑΤΟ 6 Σεπτεμβρίου 2025 – Συνοικία Πυροβολικών
Ώρα 11.00 π.μ.
Ποδηλατοδρομία με αφετηρία το 22ο Δημοτικό Σχολείο Λάρισας (οδός Καλλισθένους – συνοικία Πυροβολικών)
Πανηγυρικός της 144ης Επετείου Απελευθέρωσης της Λάρισας από τον τουρκικό ζυγό
Τον πανηγυρικό της ημέρας εκφώνησε ο αντιδήμαρχο Αστικής Ανθεκτικότητας και Κλιματικής Αλλαγής Κωνσταντίνος Καλλαμπαλίκης, λέγοντας τα εξής:
Σήμερα βρισκόμαστε συγκεντρωμένοι για να τιμήσουμε μια μέρα που όρισε τη μοίρα της πόλης μας. Την 31η Αυγούστου 1881, η Λάρισα, η καρδιά της Θεσσαλίας, απελευθερώθηκε έπειτα από αιώνες οθωμανικής κυριαρχίας και εντάχθηκε στον εθνικό κορμό. Η σημερινή επέτειος δεν είναι μια απλή ιστορική αναφορά. Είναι μια ζωντανή μνήμη, που μας καλεί να κοιτάξουμε πίσω για να εμπνευστούμε και να προχωρήσουμε μπροστά με υπευθυνότητα και όραμα.
Η Λάρισα, χτισμένη στην εύφορη κοιλάδα του Πηνειού, γνώρισε διαδοχικούς κατακτητές μέσα στους αιώνες. Και όμως, παρά την καταπίεση, παρέμεινε κέντρο ζωής, εμπορίου και πολιτισμού. Ο κάμπος μας υπήρξε πηγή πλούτου, αλλά και αιτία επιθυμίας από δυνάστες και κατακτητές. Οι κάτοικοί της γνώρισαν τη σκληρότητα της δουλείας, αλλά δεν έπαψαν ποτέ να διατηρούν την πίστη τους, τη γλώσσα τους, τα ήθη και τα έθιμά τους.
Η ελευθερία για τη Λάρισα δεν ήρθε ως δώρο. Ήρθε ως αποτέλεσμα μιας μακράς πορείας που διαπερνά τους αιώνες. Ήρθε επειδή η φλόγα της εθνικής ταυτότητας δεν έσβησε ποτέ. Σε κάθε γενιά υπήρχαν εκείνοι που κράτησαν τη σπίθα αναμμένη: οι δάσκαλοι που δίδασκαν κρυφά τη γλώσσα και την ιστορία, οι κληρικοί που προστάτευαν την πίστη και το ήθος, οι απλοί άνθρωποι που δεν λύγισαν μπροστά στην καταπίεση.
Κάθε βουνό που υψώνεται γύρω μας, ο Όλυμπος, ο Κίσσαβος, το Πήλιο, έγινε καταφύγιο αγωνιστών. Εκεί οργανώθηκαν αντάρτικες ομάδες, εκεί σχεδιάστηκαν εξεγέρσεις, εκεί έβρισκε διέξοδο το ανυπότακτο πνεύμα των Θεσσαλών. Ακόμα και όταν οι εξεγέρσεις έσβηναν στο αίμα, το μήνυμα ήταν πάντα το ίδιο: «Δεν υποτασσόμαστε, δεν λησμονούμε».
Η πορεία προς την ελευθερία της Λάρισας συνδέεται στενά με την πορεία του ελληνισμού ολόκληρου. Το μικρό βασίλειο που γεννήθηκε το 1831 δεν ήταν το τέλος της Ιστορίας, αλλά η αρχή μιας μεγάλης προσπάθειας. Οι Θεσσαλοί, οι Ηπειρώτες, οι Μακεδόνες, οι Κρητικοί, όλοι όσοι έμεναν εκτός των πρώτων συνόρων, περίμεναν τη δική τους στιγμή. Και οι φωνές τους ενώθηκαν σε ένα κοινό αίτημα: την εθνική ολοκλήρωση.
Και όμως, οι Θεσσαλοί δεν απογοητεύτηκαν. Κάθε γενιά ξανασηκωνόταν. Το 1854, το 1878, νέες επαναστάσεις, νέες θυσίες. Ολόκληρες οικογένειες ξεκληρίστηκαν, μα η φλόγα έμεινε ζωντανή. Γιατί η ελευθερία, κυρίες και κύριοι δεν είναι πολυτέλεια είναι ανάγκη, είναι όρος ύπαρξης.
Ο Ρωσσοτουρκικός πόλεμος του 1877-1878 έφερε νέα ελπίδα. Στη Συνθήκη του Αγίου Στεφάνου, η Ρωσία υποχρέωσε την Οθωμανική Αυτοκρατορία σε παραχωρήσεις. Στην Ελλάδα ξεσπούν νέες εξεγέρσεις στη Θεσσαλία΄ οι Θεσσαλοί φωνάζουν: «Είμαστε Έλληνες, θέλουμε να ενωθούμε με την μητέρα πατρίδα!»
Οι Μεγάλες Δυνάμεις συγκαλούν το Συνέδριο του Βερολίνου. Εκεί η Ελληνική αντιπροσωπεία, με το Θεόδωρο Δελιγιάννη και τον πρωθυπουργός Αλέξανδρο Κουμουνδούρο, διεκδικεί το δίκαιο: να ενωθεί η Θεσσαλία και η Ήπειρος με την Ελλάδα. Προβάλουν αδιάσειστα στοιχεία: η συντριπτική πλειοψηφία του πληθυσμού είναι ελληνική , η ιστορία, η παράδοση, η γλώσσα, όλα το αποδεικνύουν.
Οι διαπραγματεύσεις υπήρξαν δύσκολες. Η Οθωμανική Αυτοκρατορία αντιστάθηκε, οι Δυνάμεις δίσταζαν. Μα τελικά, στις 2 Ιούλιου 1881, με τη Συνθήκη της Κωνσταντινούπολης, επετεύχθη το ιστορικό βήμα: η Θεσσαλία – πλην Ελασσόνας-και η επαρχία Άρτας εντάσσονται στο ελληνικό κράτος
Αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε: καμία συνθήκη και καμία διεθνής απόφαση δεν θα είχε νόημα, αν ο λαός της Θεσσαλίας δεν είχε κρατήσει ζωντανή την πίστη του, αν δεν είχε θυσιάσει αίμα και δάκρυα, αν δεν είχε δείξει στον κόσμο ότι είναι έτοιμος να ενωθεί με την πατρίδα.
Η είσοδος του ελληνικού στρατού στη Λάρισα την 31 Αύγουστου του 1881 με επικεφαλής τον στρατηγό Σκαρλάτο Σούτσο ήταν μια στιγμή βαθιάς συγκίνησης. Οι καμπάνες χτυπούσαν χαρμόσυνα, οι δρόμοι πλημμύρισαν από κόσμο, η πόλη φόρεσε τα καλά της. Οι κάτοικοι, που για αιώνες ζούσαν κάτω από τη σκιά του κατακτητή, μπορούσαν για πρώτη φορά να ανασάνουν ελεύθερα. Οι σημαίες κυμάτιζαν, τα δάκρυα χαράς κυλούσαν στα μάτια των γερόντων, οι νέοι ορκίζονταν να φανούν αντάξιοι της στιγμής. Μετά από 458 χρόνια σκλαβιάς η Λάρισα ξαναγίνεται Ελληνική.
Αλλά η ελευθερία δεν είναι ποτέ μόνο συγκίνηση. Είναι και ευθύνη. Από εκείνη τη στιγμή, η Λάρισα και η Θεσσαλία ολόκληρη μπήκαν σε έναν νέο δρόμο: τον δρόμο της προόδου, της ανάπτυξης, της δημιουργίας. Η γεωργία, το εμπόριο, η παιδεία, η πνευματική ζωή, όλα αναπτύχθηκαν με γοργούς ρυθμούς, καθώς η γη μας, από σιτοβολώνας κατακτητών, έγινε στήριγμα του νέου ελληνικού κράτους.
Η απελευθέρωση της Λάρισας μας θυμίζει κάτι πολύ σημαντικό: ότι η ιστορία δεν προχωράει χωρίς κόπο, χωρίς αγώνα, χωρίς θυσίες. Οι πρόγονοί μας δεν παραδόθηκαν στη μοίρα τους, αλλά αγωνίστηκαν, άλλοι με το όπλο, άλλοι με την πένα, άλλοι με την καθημερινή αντοχή τους. Και εμείς σήμερα στεκόμαστε εδώ χάρη σ’ εκείνους.
Είναι χρέος μας να μην ξεχνάμε. Να θυμόμαστε ότι η ελευθερία που απολαμβάνουμε είναι καρπός κόπου και αίματος. Και να αναλογιζόμαστε τι σημαίνει ελευθερία στις δικές μας μέρες: ελευθερία να μορφωνόμαστε, να δημιουργούμε, να προοδεύουμε, να μιλάμε ανοιχτά, να σεβόμαστε ο ένας τον άλλον.
Τι διδασκόμαστε λοιπόν από εκείνη την ημέρα;
Ότι η ελευθερία δεν χαρίζεται. Κερδίζεται.
Ότι η ενότητα είναι δύναμη. Χωρίς διχασμούς, χωρίς μικροψυχίες, ο Ελληνισμός μεγαλουργεί.
Ότι η μνήμη είναι το στήριγμα της ταυτότητάς μας. Χωρίς μνήμη , χάνουμε τον προσανατολισμό μας.
Η Λάρισα, από το 1881 και έπειτα, ακολούθησε πορεία δυναμική. Έγινε κέντρο οικονομικό, πολιτιστικό, διοικητικό. Έγινε πόλη που συνδυάζει την παράδοση με τη σύγχρονη προοπτική. Και σήμερα, 144 χρόνια μετά την απελευθέρωσή της, στέκεται περήφανη, σύγχρονη, ανοιχτή στο μέλλον, αλλά πάντα πιστή στην ιστορία της.
Αγαπητοί συμπολίτες,
Ο εορτασμός της 31ης Αυγούστου δεν είναι απλώς μια τυπική τελετή. Είναι μια ευκαιρία να αντλήσουμε δύναμη από το παρελθόν, να εμπνευστούμε από τους αγώνες των προγόνων μας και να δεσμευτούμε για το μέλλον. Εμείς είμαστε οι κληρονόμοι εκείνης της ελευθερίας. Και έχουμε χρέος να τη διαφυλάξουμε, να τη μεταδώσουμε στις επόμενες γενιές, να την κάνουμε θεμέλιο για μια κοινωνία πιο δίκαιη, πιο ανοιχτή, πιο δημιουργική.
Ας σκύψουμε λοιπόν με σεβασμό στη μνήμη εκείνων που έπεσαν για την πατρίδα. Ας τιμήσουμε τους ανώνυμους και επώνυμους που κράτησαν ζωντανή την ελπίδα μέσα στους σκοτεινούς αιώνες. Και ας ορκιστούμε ότι δεν θα αφήσουμε ποτέ τη Λάρισα, τη Θεσσαλία, την Ελλάδα να γυρίσουν πίσω.
Γιατί η ελευθερία δεν είναι δεδομένη. Είναι καθημερινή κατάκτηση. Και είναι χρέος όλων μας να την υπερασπιζόμαστε, να την καλλιεργούμε, να την κάνουμε δύναμη για πρόοδο.
Ζήτω η Λάρισα!
Ζήτω η Θεσσαλία!
Ζήτω η Ελλάδα!
