Σε τροχιά σύγκρουσης βρίσκονται δύο τεράστιες ήπειροι και αναμένεται νωρίτερα και ταχύτερα από ό, τι είχε προβλέψει κανείς!
Η Αυστραλία βρίσκεται σε μια αναπόφευκτη πορεία προς μια σύγκρουση με την Ασία και ο ρυθμός αυτής της ηπειρωτικής μετατόπισης συμβαίνει ταχύτερα από ό, τι πολλοί θα περίμεναν.
Σύμφωνα με τον καθηγητή του Πανεπιστημίου Curtin, Zheng-Xiang Li, αυτή η τεκτονική κίνηση δεν είναι απλώς ένα μακρινό, θεωρητικό φαινόμενο. Βρίσκεται ήδη σε εξέλιξη και θα έχει βαθύ αντίκτυπο στη γεωγραφία, τα οικοσυστήματα, ακόμη και τα τεχνολογικά συστήματα του πλανήτη.
Καθώς η Αυστραλία παρασύρεται προς τα βόρεια, φέρνει μαζί της σεισμική δραστηριότητα, οικολογική διαταραχή και την πιθανότητα σχηματισμού μιας νέας υπερηπείρου στο μακρινό μέλλον.
Η Αυστραλία κινείται προς βορρά με ρυθμό περίπου 7 εκατοστών κάθε χρόνο, ο οποίος, ενώ φαίνεται μικρός, συσσωρεύεται σε μια σημαντική μετατόπιση κατά τη διάρκεια εκατομμυρίων ετών.
Αυτή η αργή μετατόπιση είναι μια φυσική συνέπεια της κίνησης των τεκτονικών πλακών, μια διαδικασία που συνεχίζεται από τότε που η Αυστραλία διαχωρίστηκε από την Ανταρκτική πριν από περίπου 80 εκατομμύρια χρόνια.
Αυτή η κίνηση έχει βαθιές συνέπειες για το μέλλον της Γης. Καθώς η αυστραλιανή ήπειρος σπρώχνει προς τη Νοτιοανατολική Ασία, είναι βέβαιο ότι θα συναντήσει σημαντικές γεωλογικές δυνάμεις. Η συνεχιζόμενη σύγκρουση αναμένεται να προκαλέσει μαζική σεισμική δραστηριότητα, συμπεριλαμβανομένων σεισμών και ηφαιστειακών εκρήξεων.
Καθώς οι πλάκες συνεχίζουν να συγκρούονται, νέες οροσειρές θα προκύψουν και τα υπάρχοντα ρήγματα μπορεί να γίνουν πιο ενεργά. Αυτή η σεισμική μετατόπιση μπορεί ακόμη και να δημιουργήσει εντελώς νέες γεωλογικές δομές, όπως ζώνες καταβύθισης, οι οποίες θα μπορούσαν να αλλάξουν σημαντικά το τοπίο με την πάροδο του χρόνου.
Μια υπερήπειρος στον ορίζοντα: Η γέννηση της Αμάσειας
Μία από τις πιο συναρπαστικές συνέπειες αυτής της τεκτονικής δραστηριότητας είναι ο πιθανός σχηματισμός μιας νέας υπερηπείρου. Σύμφωνα με τον καθηγητή Li, «πιστεύουμε ότι η γη εξελίσσεται σε ένα κυκλικό μοτίβο, όπου οι ήπειροι απομακρύνονται και τώρα κινούνται ξανά μαζί».
Αυτός ο κύκλος, που εκτείνεται σε εκατοντάδες εκατομμύρια χρόνια, έχει διαμορφώσει τις χερσαίες μάζες της Γης από την Παγγαία μέχρι τις σημερινές ηπείρους που γνωρίζουμε σήμερα. Καθώς η Αυστραλία συγκρούεται με την Ασία, το αποτέλεσμα μπορεί να είναι η δημιουργία μιας νέας υπερηπείρου, την οποία οι ερευνητές έχουν ονομάσει διστακτικά «Amasia».
Η συγχώνευση αυτών των τεράστιων χερσαίων μαζών δεν θα είναι μια ειρηνική διαδικασία. Η σύγκρουση θα δημιουργήσει αυτό που ο καθηγητής Li περιγράφει ως «δακτύλιο φωτιάς» γύρω από τη νέα υπερήπειρο. Αυτό πιθανότατα θα οδηγήσει σε έντονη ηφαιστειακή δραστηριότητα κατά μήκος των ορίων της σύγκρουσης, δημιουργώντας μαζικές γεωθερμικές διαταραχές.
Στην ενδοχώρα, το κλίμα της νέας υπερηπείρου αναμένεται να είναι πολύ διαφορετικό από αυτό που γνωρίζουμε σήμερα, με τεράστιες περιοχές που είναι πιθανό να γίνουν ξηρές και ξηρές. Αυτή η αλλαγή θα αναμορφώσει τα οικοσυστήματα, θα αλλάξει το κλίμα και θα επηρεάσει τα πάντα, από τη γεωργία έως τη διαθεσιμότητα νερού στις πληγείσες περιοχές.
