Το πρώτο Σαββατοκύριακο του Ιουνίου υποδέχθηκε τον κόσμο με καλοκαιρινό καιρό, αλλά και με έναν νέο… οικονομικό καύσωνα. Για πολλούς κατοίκους της Αττικής, η απόδραση στη θάλασσα συνοδεύτηκε από μια οικονομική ψυχρολουσία: η ενοικίαση ομπρέλας και ξαπλώστρας στις οργανωμένες παραλίες κοστίζει πλέον όσο ένα πολυτελές δείπνο.

Η χαλάρωση δίπλα στο κύμα έχει μετατραπεί σε ένα είδος «επένδυσης», καθώς το κόστος για μια τετραμελή οικογένεια μπορεί να αγγίξει – ή και να ξεπεράσει – τα 60-70 ευρώ μόνο για να… κάτσει στην άμμο. Πολλοί πολίτες αναφέρουν ότι αυτή η δαπάνη καθιστά αδύνατη την τακτική πρόσβαση στη θάλασσα, ειδικά για μεσαία και χαμηλότερα εισοδήματα.

Από τον Άλιμο στο Καβούρι: μια ψαλίδα τιμών που σοκάρει

Η διαφορά στις τιμές ανά περιοχή είναι τεράστια. Στον Άλιμο, η ενοικίαση ξεκινά από 7 ευρώ και φτάνει τα 30, ενώ στην Ανάβυσσο το κόστος καθημερινής μετατρέπεται σε 60 ευρώ τα Σαββατοκύριακα. Στο Καβούρι και το Σούνιο οι τιμές κυμαίνονται από 40 έως 70 ευρώ, και σε παραλίες υψηλής ζήτησης όπως ο Αστέρας, τα 160 ευρώ για δύο ξαπλώστρες και ομπρέλα δεν αποτελούν εξαίρεση αλλά συνήθη πρακτική.

Αυτή η οικονομική κλιμάκωση έχει οδηγήσει πολλούς στην αναζήτηση εναλλακτικών λύσεων. Οι ανοργάνωτες παραλίες γίνονται ξανά δημοφιλείς, με τις παρέες να καταφθάνουν με τις δικές τους ομπρέλες, καρεκλάκια και ψυγειάκια. Η επιλογή δεν είναι μόνο οικονομική – είναι και συλλογική απάντηση σε αυτό που πολλοί θεωρούν άτυπη εμπορευματοποίηση ενός δημόσιου αγαθού.

Μια σιωπηρή διαμαρτυρία με… πετσέτες στην άμμο

Η αυξανόμενη εικόνα των πολιτών που εγκαταλείπουν τις πολυτελείς πλαζ και επιστρέφουν στις ελεύθερες ακτές λειτουργεί σαν ένα άτυπο κοινωνικό μήνυμα. Η θάλασσα, που θεωρείται συνταγματικά κοινόχρηστο αγαθό, δεν μπορεί να αντιμετωπίζεται ως είδος πολυτελείας. Σε μια περίοδο όπου η ακρίβεια αγγίζει κάθε πτυχή της καθημερινότητας, η ανάγκη για προσιτή αναψυχή γίνεται όλο και πιο επιτακτική.