Ο Πηνειός είναι το πασίγνωστο και μεγαλύτερο ποτάμι της Θεσσαλίας με 200 χιλιόμετρα μήκος, πηγάζει από την Πίνδο και εκβάλει στο Αιγαίο Πέλαγος.Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πόλη της Λάρισας για αιώνες και διασχίζει το κέντρο της πόλης. Ο ποταμός αναφέρεται από τον Όμηρο ως “αργυροδίνης”, λόγω της ομορφιάς των νερών του. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν κατοικία των Νυμφών και δημιουργήθηκε από το κλάμα των βουνών Πίνδου και Λίγκου για τη χαμένη τους αγάπη. Η Πίνδος και ο Λίγκος ήταν ένα πολύ ευτυχισμένο ζευγάρι από την ένωση του οποίου γεννήθηκαν τα μαγευτικά θεσσαλικά τοπία. Όμως οι θεοί τους ζήλεψαν και τους χώρισαν. Από τα δάκρυα των δύο βουνών δημιουργήθηκε ο Πηνειός, ο οποίος κυλά ανάμεσά τους.
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πηνειός είναι γνωστός ένας ποτάμιος θεός, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος (δηλαδή αδελφός των Ωκεανίδων) όπως όλοι άλλωστε οι ποταμοί κατά την ιδεοανθρωπόμορφη τότε αντίληψη. Ο Πηνειός κατοίκησε στη Θεσσαλία και ήταν ο θεός του ομώνυμου ποταμού.
Ήταν πατέρας της νύμφης Δάφνης, την οποία αργότερα ερωτεύτηκε και κυνήγησε ο θεός Απόλλωνας και όταν την έφθασε να την πιάσει ο Πηνειός την μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό.
Μυθολογία
Τα δάκρυα που σχημάτισαν τον Πηνειό
Μια φορά κι έναν καιρό οι θεοί του Ολύμπου ζήλεψαν την εύνοια του Απόλλωνα για το όμορφο βουνό την Πίνδο, στην οποία είχε εμπιστευθεί τις αγαπημένες του Μούσες και Νύμφες. Για να ματαιώσει τα τυχόν άσχημα σχέδια τους ο Θεός Απόλλων πάντρεψε την Πίνδο με ένα όμορφο και γενναίο παλικάρι, τον ξακουστό Λίγκο (το βουνό Χάσια). Το ζευγάρι ζούσε αγαπημένο και ευτυχισμένο και από την ένωση τους άρχισαν να ξεπροβάλουν μαγευτικές κοιλάδες και γοητευτικά τοπία στη Δυτική Θεσσαλία. Αυτό εξόργισε ακόμη περισσότερο τους άλλους θεούς, που απαίτησαν το χωρισμό της Πίνδου και του Λίγκου. Μάταια εκείνοι παρακαλούσαν και έχυναν πικρά δάκρυα για να τους αφήσουν ενωμένους, οι θεοί σκληροί και αμετάπειστοι ανάγκασαν το ζευγάρι να χωρίσει. Παρόλα αυτά, η Πίνδος και ο Λίγκος (Χάσια) νοσταλγούσαν τη χαμένη αγάπη κι ευτυχία τους και συνέχεια δάκρυζαν. Από τα δάκρυα τους δημιουργήθηκε το μεγάλο θεσσαλικό ποτάμι ο Πηνειός, που πηγάζει από το σημείο του χωρισμού των δυο βουνών.
Ο Πηνειός είναι το πασίγνωστο και μεγαλύτερο ποτάμι της Θεσσαλίας με 200 χιλιόμετρα μήκος, πηγάζει από την Πίνδο και εκβάλει στο Αιγαίο Πέλαγος.Είναι άρρηκτα συνδεδεμένο με την πόλη της Λάρισας για αιώνες και διασχίζει το κέντρο της πόλης. Ο ποταμός αναφέρεται από τον Όμηρο ως “αργυροδίνης”, λόγω της ομορφιάς των νερών του. Σύμφωνα με τη μυθολογία, ήταν κατοικία των Νυμφών και δημιουργήθηκε από το κλάμα των βουνών Πίνδου και Λίγκου για τη χαμένη τους αγάπη. Η Πίνδος και ο Λίγκος ήταν ένα πολύ ευτυχισμένο ζευγάρι από την ένωση του οποίου γεννήθηκαν τα μαγευτικά θεσσαλικά τοπία. Όμως οι θεοί τους ζήλεψαν και τους χώρισαν. Από τα δάκρυα των δύο βουνών δημιουργήθηκε ο Πηνειός, ο οποίος κυλά ανάμεσά τους.
Στην ελληνική μυθολογία με το όνομα Πηνειός είναι γνωστός ένας ποτάμιος θεός, γιος του Ωκεανού και της Τηθύος (δηλαδή αδελφός των Ωκεανίδων) όπως όλοι άλλωστε οι ποταμοί κατά την ιδεοανθρωπόμορφη τότε αντίληψη. Ο Πηνειός κατοίκησε στη Θεσσαλία και ήταν ο θεός του ομώνυμου ποταμού.
Ήταν πατέρας της νύμφης Δάφνης, την οποία αργότερα ερωτεύτηκε και κυνήγησε ο θεός Απόλλωνας και όταν την έφθασε να την πιάσει ο Πηνειός την μεταμορφώθηκε στο ομώνυμο φυτό.
Μυθολογία
Τα δάκρυα που σχημάτισαν τον Πηνειό
Μια φορά κι έναν καιρό οι θεοί του Ολύμπου ζήλεψαν την εύνοια του Απόλλωνα για το όμορφο βουνό την Πίνδο, στην οποία είχε εμπιστευθεί τις αγαπημένες του Μούσες και Νύμφες. Για να ματαιώσει τα τυχόν άσχημα σχέδια τους ο Θεός Απόλλων πάντρεψε την Πίνδο με ένα όμορφο και γενναίο παλικάρι, τον ξακουστό Λίγκο (το βουνό Χάσια). Το ζευγάρι ζούσε αγαπημένο και ευτυχισμένο και από την ένωση τους άρχισαν να ξεπροβάλουν μαγευτικές κοιλάδες και γοητευτικά τοπία στη Δυτική Θεσσαλία. Αυτό εξόργισε ακόμη περισσότερο τους άλλους θεούς, που απαίτησαν το χωρισμό της Πίνδου και του Λίγκου. Μάταια εκείνοι παρακαλούσαν και έχυναν πικρά δάκρυα για να τους αφήσουν ενωμένους, οι θεοί σκληροί και αμετάπειστοι ανάγκασαν το ζευγάρι να χωρίσει. Παρόλα αυτά, η Πίνδος και ο Λίγκος (Χάσια) νοσταλγούσαν τη χαμένη αγάπη κι ευτυχία τους και συνέχεια δάκρυζαν. Από τα δάκρυα τους δημιουργήθηκε το μεγάλο θεσσαλικό ποτάμι ο Πηνειός, που πηγάζει από το σημείο του χωρισμού των δυο βουνών.
