Γράφει η Ελευθερία Τζανακούλη
Οι επισκέψεις μου στο εκκλησάκι του Αγίου Παϊσίου ξεκίνησαν όλως τυχαίως πηγαίνοντας για την Κωνσταντινούπολη.
Βρέθηκα απρόσμενα στο χωριό Μαΐστρο όπου και έχει χτιστεί το εκκλησάκι. Ο Μαΐστρος βρίσκεται στον δρόμο από την Αλεξανδρούπολη προς το αεροδρόμιο, σε μια περιοχή όπου δεν βλέπεις τίποτα άλλο παρά μόνο πλατάνια και ένα ποτάμι ανάμεσά τους.
Μαγεμένη σας αναφέρω πως αυτό το εκκλησάκι είναι ένα στολίδι μέσα και έξω. Οι τοιχογραφίες του, οι εικόνες του, όλα είναι τόσο προσεγμένα και με ευλάβεια τοποθετημένα, που καταλαβαίνεις ότι φτιάχτηκαν με μεγάλη αγάπη και μεράκι. Ο εξωτερικός χώρος εμπλουτίζεται από το καλοκαιρινό αρχονταρίκι, που είναι πιστό αντίγραφο του κελιού όπου διέμενε ο Γέροντας Παΐσιος στην Παναγούδα του Αγίου Όρους. Αμέσως έψαξα τον υπεύθυνο, ο οποίος είναι ο κος Ανέστης Μαυροκέφαλος.
Η ιδιωτική πρωτοβουλία του κου Ανέστη Μαυροκέφαλου δεν είναι καθόλου τυχαία καθώς όπως μου είπε ο ίδιος έζησε τα θαύματα του Αγίου και έγινε «αρχοντάρης» και «ταχυδρόμος» του γέροντα στο κελί Παναγούδα στην Ιερά Μονή Κουτλουμουσίου, όπου έζησε το μεγαλύτερο μέρος της ζωής του. Εδώ και αρκετά χρόνια, ο 50χρονος αγρότης έχει φτιάξει με τη βοήθεια αρκετών πιστών το «σπίτι» του Αγίου Παϊσίου.
«Στην αρχή είχα κάποιους ενδοιασμούς, μου είπε, διότι δεν γνώριζα πώς θα το πάρει ο ίδιος ο Γέροντας, ήταν λίγα τα χρόνια που είχαν περάσει από τότε που είχε κοιμηθεί. Ο ίδιος βέβαια το αγκάλιασε εξαρχής, και αυτό φάνηκε από τους ανθρώπους τους οποίους εκείνος επισκέπτονταν για να με βοηθήσουν. Έχοντας ζητήσει βοήθεια από κάποιους ανθρώπους για να το φτιάξω, αρκετός κόσμος ήταν επιφυλακτικός. Θυμάμαι χαρακτηριστικά δύο καθηγητές, των οποίων τη βοήθεια είχε ζητήσει ένας φίλος. Στην αρχή ήταν διστακτικοί. Κάποια στιγμή, στον ύπνο τους εμφανίστηκε ο Γέροντας και τους είπε πως αυτό θα είναι το καινούργιο του σπίτι κι έτσι με βοήθησαν, και δεν ήταν οι μόνοι. Από την αρχή κατάλαβα πως ο Όσιος ήταν κοντά μου και το έβλεπε με καλό μάτι όλο αυτό».
Η πρώτη επαφή του Ανέστη Μαυροκέφαλου με τον Γέροντα έγινε το 1987, ενώ ήταν ακόμα φοιτητής, και από εκείνη την ημέρα τον επισκεπτόταν στην Παναγούδα κάθε Σαββατοκύριακο για να ακούει τα τόσα ενδιαφέροντα που είχε να του πει. Γι’ αυτό γίνεται αμέσως αντιληπτός ο λόγος για τον οποίο το εκκλησάκι είχε κτιστεί με τέτοια τελειότητα.
Ήθελα να γνωρίσω τον Άγιο μέσα από όσα έχει βιώσει κοντά του ο κος Μαυροκέφαλος και αμέσως ξεκίνησε η συζήτηση.
Ε.Τ. :Διαβάζω συνεχώς για τον Άγιο και για τις προφητείες του κε Ανέστη. Έχω διαβάσει για πολέμους, ακόμα και για την Τουρκία και την «χαμένη» Πόλη.. Έχετε αναφερθεί ποτέ σ’ αυτά;
Α.Μ. :Φυσικά. Ο Παΐσιος ήταν πάντα επίκαιρος, καθώς είχε να πει πολλά όσον αφορά στις νέες ταυτότητες αλλά και στην Τουρκία. Τον είχα ρωτήσει πώς θα καταλάβω ότι θα είμαστε κοντά στον πόλεμο και η απάντησή ήταν:
«Όταν θα ακούσεις στην τηλεόραση να γίνεται θέμα για τα μίλια, για την επέκταση των μιλίων από 6 σε 12, τότε από πίσω έρχεται ο πόλεμος. Τότε, επειδή στην Ελλάδα ο κόσμος θα φοβηθεί, πολλοί θα στραφούν προς την Εκκλησία, προς τον Θεό, και θα μετανοήσουν. Επειδή θα υπάρξει μετάνοια, δεν θα πάθουμε κακό οι Έλληνες. Ο Θεός θα λυπηθεί την Ελλάδα. Και θα βαπτισθούν πολλοί Τούρκοι».
«Γέροντα τον ρωτάω μετά, την Πόλη θα τη δώσουν σε μας;»
«Θα τη δώσουν σε μας, όχι επειδή θα το θέλουν, αλλά επειδή αυτή η λύση θα εξυπηρετεί τα συμφέροντα των ξένων. Τότε θα το καταλάβουν αυτό. Αυτά που σου λέω, μην τα πεις σε κανέναν. Θα σε βγάλουν τρελό. Γιατί δεν είναι ώριμες οι συγκυρίες ακόμα. Τότε θα το καταλάβεις».
Αυτή η συζήτηση με το Γέροντα έγινε το 1991, όταν υπηρετούσα στον στρατό.
Έμεινα ώρες ατελείωτες στο εκκλησάκι, περπάτησα στον κήπο με τα ελάφια και τα παγώνια . Θες η αύρα του, θες το σωστό πάντρεμα της φύσης με τη γαλήνη;
Πάντως, σε εκείνο το μέρος μπορεί να ηρεμήσει και η πιο βασανισμένη ψυχή.
Αν περνάτε από την Αλεξανδρούπολη κάντε μια στάση στο εκκλησάκι του Αγίου Παϊσίου και θα καταλάβετε τι εννοώ.
