Ο πρώην πρωθυπουργός της Αλβανίας, Φάτος Νάνο, πέθανε την Παρασκευή σε ηλικία 73 ετών έπειτα από σύντομη νοσηλεία.

Είχε ιδρύσει το Σοσιαλιστικό Κόμμα το 1992 και ήταν ηγέτης του έως το 2005, οπότε και αποχώρησε από την πολιτική.

Τις τελευταίες ημέρες νοσηλευόταν σε ιδιωτικό νοσοκομείο στα Τίρανα. Εδώ και καιρό αντιμετώπιζε προβλήματα με τους πνεύμονες, ενώ η κατάσταση της υγείας του.

Πριν από δύο χρόνια είχε υποβληθεί σε χειρουργική επέμβαση. Εκείνη την περίοδο, ο πρωθυπουργός της Αλβανίας, Έντι Ράμα, του είχε απονείμει μετάλλιο για τη συμβολή του «στην οικοδόμηση του συνταγματικού και δημοκρατικού κράτους στην Αλβανία».

Ο Φάτος Νάνο γεννήθηκε στα Τίρανα το 1952 και ήταν γιος του πρώην διευθυντή της Αλβανικής Ραδιοτηλεόρασης. Σπούδασε οικονομικά στα Τίρανα και ειδικεύτηκε στην Πολιτική Οικονομία.

Μετά την αποφοίτησή του το 1978, εργάστηκε ως το 1981 στη διοίκηση των μεταλλουργικών εργοστασίων του Ελμπασάν και αργότερα ως οικονομολόγος σε αγρόκτημα.

Το 1984 διορίστηκε ερευνητής κοινωνικοοικονομικών προβλημάτων και μεταρρυθμίσεων της οικονομίας της αγοράς των χωρών του Ανατολικού Μπλοκ στο Ινστιτούτο Μαρξιστικών-Λενινιστικών Σπουδών στα Τίρανα, όπου εργάστηκε μέχρι το 1990.

Μετά την πτώση του κομμουνιστικού καθεστώτος ξεκίνησε την πολιτική του καριέρα.

Το Δεκέμβριο του 1990 διορίστηκε γενικός γραμματέας του υπουργικού συμβουλίου και τον Ιανουάριο του 1991 προήχθη στη θέση του αντιπροέδρου της κυβέρνησης. Το ίδιο έτος εκλέχτηκε πρόεδρος του Σοσιαλιστικού Κόμματος.

Στα τέλη Φεβρουαρίου 1991, ο Νάνο διορίστηκε πρωθυπουργός μεταβατικής κυβέρνησης με στόχο την οργάνωση των πρώτων δημοκρατικών μετακομμουνιστικών εκλογών της χώρας. Παραιτήθηκε λόγω των απεργιών που είχαν ξεσπάσει σε ολόκληρη τη χώρα.

Ο Νάνο διετέλεσε πρωθυπουργός της Αλβανίας το 1991 και ξανά από το 1997 έως το 1998 και από το 2002 έως το 2005.

Αφού το Δημοκρατικό Κόμμα της Αλβανίας κέρδισε τις κοινοβουλευτικές εκλογές της 22ας Μαρτίου 1992, το κοινοβούλιο συνέστησε στις αρχές του 1993 επιτροπή για να διερευνήσει τη δραστηριότητα του Νάνο με υποψίες διαφθοράς και κατάχρησης στη διαχείριση της ανθρωπιστικής βοήθειας που παρείχε η Ιταλία κατά τη διάρκεια της οικονομικής κρίσης από το 1990 έως τις αρχές του 1992.

Συνελήφθη στις 30 Ιουλίου 1993 και στις 3 Απριλίου 1994, ο Νάνο καταδικάστηκε σε 12 χρόνια φυλάκισης, αλλά αθωώθηκε σε δεύτερο βαθμό το 1999. Είχε αποφυλακιστεί τον Μάρτιο του 1997, κατά τη διάρκεια των ταραχών και επανήλθε στην ηγεσία του Σοσιαλιστικού Κόμματος. Τρεις μήνες μετά την αποφυλάκισή του, νίκησε τους Δημοκρατικούς και επανέφερε τους Σοσιαλιστές στην εξουσία.

Διατέλεσε πρωθυπουργός για έναν χρόνο, έως τις 28 Σεπτεμβρίου 1998, οπότε και παραιτήθηκε. Επέστρεψε στην πρωθυπουργία στις 31 Ιουλίου 2002 και παρέμεινε έως την ήττα του κόμματός του στις εκλογές του Ιουνίου 2005.

Υπήρξε παντρεμένος επί 25 χρόνια με τη Ρετζίνα Νάνο, με την οποία απέκτησε δύο παιδιά. Μετά το διαζύγιό του, το 2002 παντρεύτηκε τη Ζοάνα Νάνο.